«0 Χρόνος Ξετυλίγει τα Μυστικά του και Αλλάζει τις Ζωές μας».

Στο   Πανεπιστήμιο   Θεσσαλίας  στο   Αμφιθέατρο   Γιάννης  Κορδάτος  στον  Βόλο  την  Πέμπτη  26.9.2005  δόθηκε  διάλεξη   [Με την υποστήριξη  Ένωση Ελλήνων  Φυσικών]  από τον Δρ.Jean-Pierre  Garnier  Malet, φυσικό της Μηχανικής των Ρευστών με θέμα  
«0  Χρόνος  Ξετυλίγει τα  Μυστικά  του  και Αλλάζει τις  Ζωές  μας».

O   Γάλλος  Φυσικός  είναι  ειδικός  σε  θέματα  Ουράνιας  Μηχανικής  και Σχετικότητας  κι  έχει  εργαστεί   πολλά   χρόνια  στο  Γαλλικό  Εθνικό  Σύστημα Έρευνας.  Πρόσφατα   διατύπωσε   τη  θεωρία  της  «Διττότητας»,  που αναθεωρεί ριζικά την έννοια της  Υφής του Χρόνου. Η  θεωρία αυτή δίνει  με ακριβή και μαθηματικό τρόπο  την πολυπόθητη  εξήγηση για το τι υπάρχει πίσω από τις  σύγχρονες θεωρίες, αντιύλη, αντίβαρύτητα,  μαύρη  ενέργεια, μαύρες  οπές  κτλ., και  πως  είναι  δυνατό  να  λειτουργούν  στην  πραγματικότητα, χωρίς παράδοξα. Αλλά  η επαναστατική  αυτή  θεωρία  δεν σταματά  εδώ. Προχωρά και αποδεικνύει πώς οι Έλληνες του  απώτατου παρελθόντος γνώριζαν πολύ καλά  αυτή  την   πραγματικότητα για   τον   χρόνο και την είχαν  κωδικοποιήσει στη γλώσσα μας, πριν καν υπάρξουν  άλλες γλώσσες στον κόσμο.

Η  Θεωρία της «Διττότητας» έχει  δημοσιευτεί  σε  πολλά  επιστημονικά περιοδικά  και  έχει  παρουσιαστεί  τα τελευταία  τέσσερα  χρόνια στη  Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο,  Ιταλία, Καναδά, Βραζιλία και Ελλάδα.

Τη  διάλεξη  του  Γάλλου  φυσικού  τόσο  στο  εθνικό  ίδρυμα   ερευνών   στην  Αθήνα  όσο  και  στον  Βόλο  μετέφραζε  στα  Ελληνικά  ο Δρ. Πυρηνικής Μηχανικής  Ιωάννης   Αναστασίου  ο  οποίος  ζει  και  εργάζεται  στο  Βέλγιο «Στην  Γενική  Διεύθυνση  έρευνας  της  Ευρωπαϊκής  Επιτροπής  σε  Θέματα Πολιτικής  και  Στρατηγικής  των   Τεχνολογιών  για  τη  Βιομηχανία». 
Η  βασική ιδέα  της   θεωρίας   αυτής   σύμφωνα  με   τον   Dr. Malet   είναι ότι τα  πάντα  στο  σύμπαν  από  τον  μικρόκοσμο  μέχρι  τον  μακρόκοσμο   και  τα  έμβια  όντα  είναι  διττής  υφής.  Δέχεται   ότι   ο   χρόνος   δεν  είναι   συνεχής, γραμμικός  αλλά κυλάει  μόνο  μερικές  στιγμές   τόσο  μικρές  που  είναι  ανεπαίσθητες  στη βιολογία  μας.

Δέχεται   επίσης  ότι  υπάρχουν  ταυτοχρόνως  τρεις  πραγματικότητες  που  μας αφορούν,  το  παρελθόν,  το  παρόν,  το  μέλλον  που  εκδηλώνονται   με διαφορετικές   ταχύτητες  μη  αντιληπτές   στον  άνθρωπο,  αλλά  αντιληπτές  μόνο από  παρατηρητή  που  βρίσκεται   έξω  από  τον  ορίζοντα  των  δικών   μας πραγματικοτήτων,   δηλαδή  έξω  από   τις   δικές   μας   διαστάσεις . Το θεμελιώδες  στοιχείο  της  θεωρίας  αυτής  είναι  ότι  υπάρχει  επικοινωνία  μεταξύ  παρελθόντος -  παρόντος -  μέλλοντος, μεταξύ   της   υλικής  μας   διάστασης   στο παρόν και του άλλου εαυτού  μας, που υπάρχει σε μια  άλλη διάσταση χρόνου.  Τα  πάντα  στο  σύμπαν,  από  τα  στοιχειώδη  σωμάτια,  μέχρι  τους   ήλιους  και   τους   γαλαξίες  είναι  διττά,   δηλαδή  ζούμε  σε  δύο διαφορετικές  ροές  χρόνου.  Υπάρχουν  και  τρία  όρια  ταχυτήτων,  η  ταχύτητα   του   φωτός   300.000 km/sec  στο  παρόν,  και  δύο  άλλες  πολύ μεγαλύτερες,   εκ  των  οποίων  η  ταχύτερη  είναι  του  μέλλοντος  2.850.000  φορές  μεγαλύτερη   από   την  ταχύτητα  του  φωτός  (!!!)  Η  ταχύτητα πληροφόρησης  που   ισχύει   για  το  ηλιακό  μας  σύστημα  είναι   η  ταχύτητα  του   φωτός,  μεταξύ  των  ηλιακών  συστημάτων  πολύ  μεγαλύτερη  και  μεταξύ  γαλαξιών  η  ταχύτητα  είναι  2.850.000  φορές  την  ταχύτητα   του   φωτός.
Το  διττό  σώμα  του ανθρώπου  ταξιδεύει  με μεγάλη  ταχύτητα  μεταξύ των  τριών  χρόνων, ερευνώντας  για  ζωτικές πληροφορίες.  Η  τεράστια επιτάχυνση  των  χρονικών στιγμών  σε  αυτό  που αποκαλούμε  μέλλον επιτρέπει  στον  διττό  εαυτό μας  να  ελέγξει  τις επιπτώσεις  των  πράξεων μας  πριν  τις  ζήσουμε  στο παρόν  μας,  όπως  οι ηλεκτρονικοί  υπολογιστές προβλέπουν  την  κακοκαιρία πριν  αυτή  φτάσει  σε  μας. Στην  αργή  ροή,  που ονομάζουμε  παρελθόν,  έχει την πληροφορία σύνθεσης  για  όλα  αυτά που  είναι  αρμονικά  για  μας,  ενώ  στην  τάχιστη  ροή,  που  ονομάζουμε μέλλον,  παρατηρεί  τις επιπτώσεις  των  πράξεων  και  σκέψεων  μας.  Ο  J. P. Garnier  Malet   κατέληξε  στο συμπέρασμα  ότι  «Ο άνθρωπος  είναι συνδεδεμένος  με  τον  κύκλο  της  ηλιακής δραστηριότητας και  μια ουσιώδη  ιδιότητα  του χρόνου,  μια  «Διττότητα»  που  τον  κάνει  να  ζει  σε δύο  διαφορετικούς  χρόνους  δίνοντας  με  αυτόν τον  τρόπο  τη  δυνατότητα να  προλαμβάνει  το καλύτερο  μέλλον  του  και  να διαλέγει  τις  πιο  ευνοϊκές στιγμές  για  κάθε  μια  από  τις  πράξεις  του». Παρατήρησε  ότι  όταν  δύο ηλεκτρόνια  εξέρχονται  από το  άτομο  σε  κενό  χρόνου απομακρύνονται  από  τον πυρήνα  με  την  ταχύτητα του  φωτός  και ότι  όποιες πληροφορίες έπαιρνε  το  ένα, ακαριαία  τις μετέδιδε  και  στο  άλλο  αν και  αγνοούσε  την  ύπαρξη του.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στον άνθρωπο, το ηλιακό μας σύστημα, τον ζωδιακό και τους  γαλαξίες.
                                                                   ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..